pod garnek

См. также в других словарях:

• podetknąć — dk Va, podetknąćnę, podetknąćniesz, podetknąćnij, podetknąćnął, podetknąćnęła, podetknąćnęli, podetknąćnięty, podetknąćnąwszy podetkać dk I, podetknąćam, podetknąćasz, podetknąćają, podetknąćaj, podetknąćał, podetknąćany podtykać ndk I,… …   Słownik języka polskiego

• Мазовецкий диалект — на карте диалектов польского языка, составленной на основе работ С. Урбанчика …   Википедия

• Мазовецкий диалект польского языка — Мазовецкий диалект на карте диалектов польского языка, составленной на основе карты С. Урбаньчика[1][2] …   Википедия

• trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Севернокашубский диалект — …   Википедия

• z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego

• trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… …   Słownik frazeologiczny

• mleko — n II, N. mlekokiem, blm 1. «biała, nieprzezroczysta wydzielina gruczołów mlecznych samic ssaków stanowiąca pokarm dla nowo urodzonego potomstwa; wydzielina samic bydła domowego, zwłaszcza krów, służąca jako jeden z głównych środków odżywczych… …   Słownik języka polskiego

• pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …   Słownik języka polskiego

• płyta — ż IV, CMs. płycie; lm D. płyt 1. «bryła ograniczona dwiema równoległymi płaszczyznami, której grubość jest znacznie mniejsza od pozostałych wymiarów; płaski, cienki, zwykle foremny blok kamienia, betonu, szkła, metalu itp., stosowany m.in. w… …   Słownik języka polskiego

• kamień — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. kamieńenia; lm D. kamieńeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odłamek oderwany od masywnej, litej, twardej bryły skalnej; także bryła materiału o takich właściwościach : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień